Kış günü çoluk çocuk ocağının başında
Herkes kendi derdinde ekmeğinde, aşında.

Sarıl ki evladına olmayasın bîçâre
Bil ki müşkül anında derdine olur çâre.

Kötülük barınamaz çocukların özünde
Hîle hurda hiç bilmez her şeyleri sözünde.

Çocuklar gönül gülü sevgisi ilacımız
Gülüşleri nimettir gözyaşıysa acımız.

Çocuk bir efsanedir genin vardır kökünde
Sırtın hiç yere gelmez eğit ki görme künde.

Sevgi sun ki çocuğa kalbi senle katışsın
Sevenlerle bir olsun sevmeyenle atışsın.

İyi evlat büyüten rahat kapar gözünü
Bir gün toprak olsan da unutmazlar özünü.

Onlar en büyük deniz sığınacak bir liman
Mürvetini göresin kalbine koy ki iman.

Çocuk evin neşesi balda dahi yok tadı
Yaramazlık yakışır çocuktur onun adı.

Gurbette özlem duyar anne baba der anar
Zor hasretlik acısı yürek dayanmaz kanar.

Hasrettir yavrusuna boyun büker üzülür
Düşünür aç mı tok mu gözünden yaş süzülür?

Küçük elleri cepte üşür sokakta kalır
Çocuğuna sahip çık o Hak’tan rızkın alır.

Çocuklar miras bize Hava ile Âdem’den
Bir nefes yeter bize mis kokulu o demden.

Evlat bahçende gülün sırt verdiğin dağındır
İbrahim’in gözünde Hakk yolda adağındır.

Emanettir Mevla’dan ne de güzel yaratmış
Kimini mahrum koymuş nice çâre aratmış.

Yakub’un gözlerinde çağlayan pınar oldu
Oysa kıtlıkta Mısır Yusuf’la rahmet doldu.

Yakup kanlı gömleğe bakıp bakıp ağladı
Sabır deyip gönlünü Allah’ına bağladı.

Asi çocuk anneye babaya bin dert katar
Yaşlanan ebeveyni horlar sokağa atar.

Ne ektiysek bilin ki geri döner biçeriz
Eğer sevgi ektiysek bal şerbeti içeriz.

Hayırlı evlat büyüt bu vatana, millete
Sevgini eksik edip düşme sakın zillete.

Babaya bakmak ağır bulunma şikâyette
Cennet için anaya itaat der ayette.

Hayırlı evlat olup sevaplarla dolalım
Yaşlıya hürmet edip el ve ayak olalım…

Nazlı Hüzünyıldızı