Elindeki servetin etrafıyla beraber,
Fiyatını bilir de değeri nedir bilmez.
Gördüğünden fazlası eder onu derbeder,
Kibiri huy edinir, kubarır kadir bilmez.


Bulduğunu bunarken incitir getireni,
Haline şükretmeyen düşünmez yetireni.
Daim olur da bilmez sofranın bitireni,
Ekmek elden su gölden yetiş ya Hıdır bilmez.


Hükümdarın yanına bir vesile varınca,
Devler iner atından hepsi olur karınca.
İki büklüm huzurda boynu öne kırınca,
Görür kendiyle ayar, çıkınca sadır bilmez.


Duvarını ördürüp ustayı bırakanın,
Çin’de adı nankördür, paraya şürekânın,
Bonkörde su bitince yanından ırakanın,
Cücedir yarenleri, kendini bodur bilmez.




sadır (TDK) tarih : Sadrazam
kubarmak (TDK) : Çalımlı bir tavır takınmak


DOSTLARDAN İNCİLER:

Dünyanın malı hoştur, eder gözlerini kör
Geldiği yeri unutmaz, verene karşı bonkör.
Düz yolda keyf yerinde, atınca olur nankör,
Sonunu düşünmeden kısmetin teper bilmez. .....bekir güçlüer