Vardı saliha kadın,yaşıyordu bir köyde,
Münafık cahil koca,oyun oynar kahvede,
Mübarek hatun okur,her işinde besmele,
Kızar her gün kocası,ne okursun habire.



Dua ederdi ona,Rabbim ıslah et diye,
Öfkelendi bir kere,başladı eziyyete,
Bir oyun çevireyim,rezil olsun iyice,
Şeytan verdi vesvese,kalbi dolmuştu kinle.



Çağırdı hanımını,verdi ona bir kese,
Mübarek kadın aldı,okudular besmele,
Sakladı ıssız yere,koyuğa koydu onu,
Takip ederdi koca,gördü hemen koyuğu.



Aldı oradan onu,attı derin kuyuya,
Çağırdı hanımını,getir altını bana,
Koştu Mübarek kadın,vardı koyuk başına,
Besmele okudular,eli saldı koyuğa,



Duruyor orda kese,Allah onu sakladı,
Çıkarınca baktılar,kese biraz ıslaktı,
Anlamadı Mübarek,bu olan bitenleri,
Şaşırdı kalpsiz koca,epeyce terlemişti.



Karısına dönerek-Zulum ederdim sana,
Çok canını yaktım ben,nolur beni bağışla.
Kocası oldu nadim,tevbe eyledi Hakka,
Namaz oruç tutandı,bağladı kalbi Allaha.



Kocası dua eder-Şükür olsun Rabbime,
Saliha güzel hatun,bana verdin hediye.
Hanımı dua eder-Ya Rabbi duam sana,
Kabul ettin duamı,onu döndürdün bana.

17.01.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN