hayata dokunmak için vize almak gerek
onu sadece kendilerine tapulayandan
araya azizler, peygamberler girse yok yararı
dini daha lüks yaşamak için kullanırlar
köleleri, işçileri ucuza kapatırlar
ölümleri bedavadır nasıl olsa
sahipsiz olanların
yapmak için uçakları, tankları
genişletmek için saray topraklarını
çalıştırırlar


istersen hiç sorma aklım
neden onlar gibi yaşayamadığımın hesabını
yanlarına adım atacak korumaların yok
Tanrı bile varsıl eliyle korur yoksulu
idare et der aklınla
usum bana anne babamı seçemediğimi söyler
söylesin hayata nasıl açmayayım gözlerimi
iki göz deliği pencereli odada
nasıl ulaşsın bebe ağlamalarım
bir üst düzeyine toplumun


o kadar büyük hayat öyküm yok
Amerika’dan diplomalar falan
kur’an kursları değer görüldü bana
okuma, yazma
çalış karnın doyacak kadar
bize muhtaç ol
dur t’uzağında hayatın



önünüze sereceğim kocaman bir anı da yok
sokaklarda koca dayakları
odalara kapanıp, ağlamalar falan işte
önüne gelen çekiştirir
oranızdan buranızdan
dayanılmaz mahalleye dayan
aban, orada kal
sokağın ayazında
oku
sokaklara
kimlerin adı verilmiş



unutulmuş iri bir sopa ol yada süpürge
aklından bile geçme kimsenin
orada kal!

herkes gezsin, dolaşsın ülke ülke
yesin içisin senin gücünden
gökyüzü gitgide kararsın kararsın
açma sakın gözlerini
kalk, çalış, uyu
uyu uyu!!



kal en arkada
gösterilerini izle televizyonda
uygarım diyen ülkelerin
atı alan geçsin Üsküdar’ı
altından çekerler kim bilir
zorla ısıttığın yatağını!..







12. 01 2015 / Nazik Gülünay