Bir
Tırnaklarımı beynine batırdım sokakların
Bela yokuşlarından tenime sıçrayan acıyla
Yıkanmaktadır evim barkım

İki
Güneşin doğuşunu beklemem anlamsız
Ben sırrın dağdağasını sırtımda taşırken vuruldum
En hesapsız bir duvardı önümde aklım

Üç
Yalın bir edayla çıktığım bu yolculukta
Yapayalnız kalmaktan değil göğüs ağrılarım
Bir kenarından tenimi çekiştiren güzdür

Dört
Kendi hapsimi onaylamam için uzatılan kalemle
Onca tarlayı boş bırakıyorum
Son sıradakini öne alıyorum herkes şaşkın
Herkes tuhaf herkes dargın
Ben üç gün davul üç gün zurna çalamam
Benden düşen ne varsa hesabıma
Lale devrinden kalma bir soğanla
İade ediyorum
Dünyaya

Beş
Ben çingene çıkınında büyümedim
Elimden bir Yahudi tutmadı
Kırmızı bir bant bağladım gözüme
Dönüp ardıma bakamam serseri bir edayla şimdi
Kötü bir şiveyle konuşmam bana bahşedilen bir tuzaktı
Yine bir kadındın sen oysa

Altı
Tez buldumsa alın elimden kırılan resmin duvarını
Ben kendi sesimi naraya çeviririm
Türkü girmez uykularımın sesinden rahatsızsam
Her liman bana uymaz limanlara uykum düşer ancak
Bir kez son kez ilk defa belki başımı elime alıp
Ben alnıma bakacağım

Yedi
Geminin güvertesinden bakmak yok aynadan aya bakmak yok
Hüzün denizlerinden geçerken elimi tutuşunu
Tehlikeli saymalı beni seven toprak
Gemi geçer ay batar yanıbaşımdan