Tetiğine basılmış mermi gibi,
Üzerime geliyor gece.
Nasıl dört yanımı sarıp sarmalamış bu karanlık,
Sessiz bir çığlık gülüşlerin gecede yüzüme çarpan,
Vurulan benim her sokak da,
Ölende benim her dipsiz kuytu köşelerde.
Benim güneşini kaybeden,
Bu umutsuz şehirde.
Ellerime zincir vurulmuş,
Ayaklarıma prangalar.
Düşen benim her kaldırımda,
Islanan benim.
Tut diyorum gecenin bir ucunu,
Bir kaç yıldız doğur geceye,
Bana biraz umut doğur.
Ve giden her geceye göz bebeklerini koy,
Vurulduğum en amansız yarama.
Ellerini koy,
Kurşun gri,
Gece siyah.
Al beni göğsünün umulmaz yerine,
Buğday başağı tarlalarına götür.
Maviye götür.
Tut ellerimi yeşile götür.
Neden her sokak karanlık,
Neden üşüyorum ben,
Mermi soğuk,
Yürek sıcak.
Nedensiz mi vuruluyorum ben,
Bir çift göz mü en çok vurulduğum yer,
Bir kaçamak bakış,
İkiye örğülenmiş bir tutam saç,
Tut ellerimi diyorum,
Dışarısı kara kış,
Dışarısı zemheri,
Donuyorum ben.....Ş.CyILMAZ/Şiir Şiir Baba/28.12.2014