Saklı ruh, kayıp zaman
Duygusuzluk geçen seneydi
Geçti gitti öylece yitti
Bilmeceler yeni hızlı trenim
Her gün seferlerce uzuyorlar aklımda
Bir ona gidiyorlar
Geliyorlar yine bana
Cevapsızlık hep benimleydi...







Hayal, rüya, yalan dolan
Uyanıp kalktığında yatağından
Gıcırdayan hain bir de kapın varsa
O zaman sus ve kabul et
Bir dua eksik öğretmişler sana
Bir kaç besmelenin bereketinden kalansın...
Çözülmeyen kör düğümler doğru da
Yalan uzuyor günler aylar boyunca
Düğümler çoğalıyor boğazımda
Böyle yaşamak ise ölmeyi aratır hep insana...








Dost
Sen uzakta şefkatine hasret kaldığım rüzgarımsın
Hayat beni uzak kıldı esasta
Özelsin, hayal gibi yalan gibi bir şeysin
Ama yalanın en doğru olanından hani
İyi bir şey söylediğim sakın üzülme!
Aklımda iyi kalan bir resim gibisin
Bir ömür asılı tutacağım yürek duvarımda
Ve sen de her güneşin batışında gülümse bana...
Duaya muhtaç ruhum kendine savaş açtı bu günlerde
Kendimle bitince cengim
Hayatıma geçeceğim...










Dertli yollarım var
Birini sarmaya artık yorgun kollarım
Gözlerim var, hala gülüyor gibi baktıklarından
Mevsimim yaz gibi duruyor
Halbuki bu yokluktan içim titriyor!
Selam olsun...
Şiir sonu gidiyorum
Gün olur kendime gelir bu şehirden de giderim...
Yada kalırım bu ıssız şehir beni benden tamamen alır
Sonra ya adım kalır bir kağıt parçasında
Yada bir kaldırım taşında uslu gözyaşım...
Geç kalmışım...

.......................................................................