Kalbinde yerim var sanıyordum,
Meğerse yanılmışım,
Çekip gittiğin gün anladım,
Çünkü kalbinle giderken,baktım ki yalnız kalmışım.
Ne olursa olsun bırakıp gitmeyecektin,
Ufak sarsıntılarla sevdiğini terk etmeyecektin,
Sevgimize sırtını dönmeyecek tin.

Sandım ki kalbin sevmeyi biliyor,
Nereye giderse sevdiğini alıp gidiyor,
Oysa ki öyle değilmiş,
Gönlün kandırıyormuş aşkın adını kullanıp,
Nice gönül bahçelerinde geziniyormuş durmadan,
Gerçeği öğrendiğim zaman gitmeliydim,
Kalbimi senin için yormadan.

Islandığımı sandığım sevgi yağmurlarında,
Şimdi Yüreğim de fırtınalar kopuyor,
Her sorunun cevabı vardır ama,
Aniden gidişinin cevabını bulmak,
zamansız azalışını anlamak,
Kahrediyor zavallı yüreğimi,
Dinmiyor acılarım.

Rüzgarı sevdiğim için mi?
Yaprak gibi savruluyorum sağa sola,
Sanıyordum dururum bir yerde,
Unutulur içimde ki acılar sancılar,
Yaşanan güzel günlerin hatırına da olsa,
Kuş olup uçmaz yaşanmışlıklar,
Sandım ki unuttum seni,
Meğer hafızamdan silinmemiş ela gözlerin,
Gözyaşlarım da seni saklamışım farkında olmadan.

Sandım ki bir tanem,
Acı günlerimde de,mutlu günlerimde de yanımda kalacaksın,
Gözlerinle gözlerime ömür boyu tutsak olacaksın
Kalabalıklar içinde bile beni arayacaksın
Yaslandığım koca çınar deyip,
Gölgesinde nefes aldığım yar olacaksın
Gidişinle anladım ki hiç bir şey olmayacaksın,
Hep gittiğin yerde kalacaksın,
Belki ellerin olacaksın.

Tuğba Yalın