Aşk bitti.
Bu yalan seni tekrar görene kadar sürdü.
Gözlerim gözlerinle konuşurken anladım
Bu aşk yeniden filizlendi.
Sevgi bitti.
Kimin eli kimin cebinde meselesi oldu sevgi.
Sevgi kirletildi
Marifetmiş gibi tanıtıldı sevgili.
Geceleri, sokaklarda ve barlarda
Yenir içilir hale geldi sevgi.
Ben seni uzaktan sevdim.
Yaklaştıkça senden uzaklaştım.
Satırlarımı yazarken duygusallaştım.
Peşinden kaldırımları da aştım.
Yapılacak ne kaldı geriye artık şaştım.
Belki de senin için ben
Sıradan bir arkadaştım.
Ben seni sadece sevdim.
İhtimalin imkansız olsa da sevdim.
Ama seni yalnız görünce
’İyi akşamlar!’ demeye bile üşendim.
Aslında üşenmedim, donup kalmıştım.
Uyandığımda sen çoktan gitmiştin.
Anladım ki geç kalmıştım.
Akşamı bekledim, akşam geldi, geçerken uğrayıp gitti.
Bana şiir yazmamı söyledi.
Sadece şiir yazmamı.
Kağıtlarıma kalemimle kelimeler kazımamı.
Yazdım, yazdım ve sonuna geldim.
Geriye baktım,
Birkaç sayfa şiirle olamayacağını kafaya taktım.
İyi ki varsın,
Sayende şiirbazlık şapkamı da taktım.
Akşam yine geldi, akşama çay ısmarladım.
Akşam gidene kadar şiir yazdım.
Çaylar bitti, sayfam bitti ve akşam gitti.
Son satırlarımı da yazdım.
Ardından kafayı vurup yattım.

-Münzevİ

30 Mayıs 2013 Perşembe