Şafak vakti
Tan yeri ağarırken
Güneş yükselirken tepelerden
Gün daha göstermeden yüzünü
Sabah erken
Bir lokma ekmeği yerken
Bir sıcak çayı yudumlarken
Düğümlenir boğazın
Kulakları sağır eden bir ses
Ardından onlarca silah sesleri
Dağlar öfkelenmiş
Mehmetim tek yürek tek nefermiş
Gözlerde umut
Yaşamak mı sadece bir nefes
Aslanım kalk ve doğrul
Bu bir emir
Komutanım ayakta
Sanki etten bir demir
Canlarımız ona
Onunki bize emanet
Omuz omuza çarpış ve boğuş
Ağzından çıkan tek bir söz
Önce vatan
İlerisi selâmet

Bir kıyamet ki dağlar yankılanır
Bedenimiz ruhumuz
Al kanlarla yıkanır
Ateşinle beni destekle
Haydi mehmedim kalk ve ilerle
Mermilerin altı olsa da cehennem
Durursam sütünü helâl etme annem

Erdalım çıkma kal yerinde!
Dinlemedi birden ayağa kalktı
Ellerini açtı iki yana düştü
Gülümsedi hayata öyle bir bakış
Kapandı gözleri tatlı bir gülüş

Omuzumuzda vatan ve bayrak
Toprağa düşersek seviniriz ancak
Bir hilâl uğrunda taşıdığımız candır
Bedel ödenecekse eğer akıtacağımız kandır
Toprağa düşen varsa şayet
İşte ozaman burası vatandır!..


Celal Keklikçi

15.11.2010