Zaman durdu bugün safağın kızılında
Güllerin üzerine nakşolmuş çiğ damlaları, kavuşmayı beklerken toprakla,
Güneş küsmüş geceye.
Gece sitemkar,yıldızların koynundan gözkırpıyor güneşe.............






Ağlamaya küstüm bugün
Sildim dimağımdan telaffuzunu
Yılların paslı uykusundan uyandırıp ruhumu
Yeni umutlar nakşettim günümün girizgahına
Karaları beyazlara teslim ederken usulca
Sevda yanıklarım şaşırdı fermanıma

Umutla beslediğim,sevgiyle büyüttüğüm dünleri
Geleceğin seyyahına uğurladım ,
Gururu , mertlik kisvesinden kopardım.
Sevmeyi ,hesapsızlık defterine kaydettim

Bitmez denen şeylere, inancımı yitirdim
başlangıç bildiğimi bir akitle tükettim
Uzayan gecelerde,bir inilti beklerken
Vazgeçmeyi öğrendim

Hayatta adım adım yürümeli insan,kşarken etrafına bakamıyor fluya giriyorsun.Bitmez denilen, seni hayata bağlayan şeyler bittiğinde, kaybolup yitiyor.inancın ,güvenin, zenginliğin....
Tek gerçek var dünyada oda ölüm.
Tek zenginlik var ömürde,sevgiyle çıkarsızca paylaşılan bir lokma...