Çıkmıştık tek tek yola; birleşti yollarımız.
Vermedik yolda mola; kavuştu kollarımız.
Benlik hissini atıp biz olmayı denedik
Çok bedende tek ruhla gürleşti sollarımız..

Bir tatlı tebessümle verdik biz hep selâmı
Şahsî menfaatlerle söylemedik kelâmı
İstişare sünnettir diyerek biz İslam’ı
Yaşadıkça biz bize; korlaştı küllerimiz..

Gönül közünde sözü pişirip taşıranı
Sevinçte ve tasada gözleri yaşaranı
Bir başarı var ise kutladık başaranı
Biz böylece biz olduk serleşti dallarımız.

Meyveye durdu dallar gıdası aynı yerden
Gönül denilen yurdun gedası aynı yerden
Bizliği bilmeyenin vedası aynı yerden
Hâlden hâle evrildik pîrleşti dillerimiz.

Biz bizimle biz bize, biz bizimle hemhâlken
Bizi bizden bilmemek bizden gayri bir hâlken
Şiir Evi denen yer bir zamanlar muhâlken
Muhacir’den Ensâr’a derleşti hâllerimiz.

(muhacir bozkurt) - Mustafa KÜTÜKCÜ
22.12.2014 (07:59) – DENİZLİ.


*
DOSTLARDAN İNCİLER


Kıskandırırsın beni, bilirsin ki; merağım,
Tamam ondört yıl oldu, Şair Evi durağım,
Yanaştıkça kaçtılar, yetkiliden ırağım!
Yağmur altında ıslak, derilen ballarımız!. .......kadiryeter