Bu gün geçti elime mektubun ey yar
Sözlerin aklımı başımdan aldı
Yaralı kuş gibi çırpınıp durdum
Kırıldı kanadım kolum da ey yar

Adın zalimlere meydan okurdu
Bakışların bin bir sözden alaydı
Çıksa da karşına koca bir ordu
Verirdin dersini o anda ey yar

Kader sillesinden vazgeçmese de
Gam üstüne gam çöreklense de
Bütün dertlerini atıp içine
Sönmüş ateşinden doğardın ey yar

Şimdi o hallerden eser kalmamış
Saçında beyazlar artmış gün be gün
Feleğe sitemin dağları aşmış
Sağlık elden gitmiş vakitsiz ey yar

Yıldızlar odana uğramaz olmuş
Çiçekler gücenip masanda solmuş
Umutlar hayaller düşler son bulmuş
Mevsimler hükmünü yitirmiş ey yar


Unutmuşsun artık büsbütün beni
Gördüm ki kalmamış zerre hatırım
Silmişsin gözünden toz gibi belli
Çıkarıp atmışsın gönlünden ey yar

Yeminimiz böylemiydi seninle
Sen nasıl yadsırsın bunları söyle
Yalan yanlış türlü bahanelerle
Kitabı tersinden yazdın sen ey yar

Kapımın önünden geçtin de her gün
Dönüp de bir selam vermedin ey yar
Ha bu gün yarın diye avutup
Elimi eline almadın ey yar

Daha fazla üzme beni ne olur
Gözyaşlarım benden sana yol bulur
Sen sılada ben gurbette olsak da
Dertlerini bölüşelim gel ey yar