Aralık sancılarım başladı gene
Tam vaktidir diyordum
Şaştığını hiç göremedim bu güne kadar
Bekler bir yıl öyle sinsi sinsi bilinmeyen köşelerde
Her defasında daha bir güçlenerek gelir dayanır aklımın
Kıvrımlarına
Parçalar savunmasız yüreğimi her bir köşesinden
Eğilir başım, düşer omuzlarım
Karşı koyamam tek başıma ne yapsam da
Çığlığım yırtar ortalığı nerede görsem bir çam ağacı
Girerim yerin dibine yurdum adına
Daha da artar o sancı

Bir davul zurna sesi gelir uzaktan uzağa
Kahır dolu zılgıtlar çınlar ardından

Süslü püslü küçük bir çocuk gelinliği içinde
Şaşkın ürkek ve lal
Evcilik oynadığını sanır küçüğüm
Lakin hiç heyecan duymaz bu oyundan
Aklı sokakta kar topu oynayan arkadaşlarındadır

Soymuştur güneşi onlar o günahkar elleriyle
Sevginin ar perdesi paramparçadır kirli inançlarında

Ey yüreğim söyle!
Daha ne kadar yanabilirsin
Bu cehennem ateşinde sen böyle…