İşte bak gör yanıyorsun cehennem ateşlerin de
Sözünde durmazsan eğer olacağı buydu zaten
Sen sözünde durmadın bende sana hakkını verdim
İkimizde nefretle yaşamaya devam ederken
Sen yıkık bir viraneye döndün ben ise
Kalbi param parça olmuş aşka küskün sevdalıya
Peki sonunda ne oldu sen ellerin elinde
Oyuncak oldun ben ise yalnızlıklarda mahkum oldum
Ah şu lanet olasıca nefretin yok mu senin
Her şey onunla başladı onunla bitti biliyor musun
Sende bu nefret olduğu sürece mutluluklar
Senden hayatın boyunca uzak kalacak unutma
Sen ne kadar seversen kalbin hep bende kalacak
Kalbin yanacak soluğun donacak ama yinede
Beni unutmaya çalıştığın her anında yok olacaksın
Sancılı bir hayatın yarınlarına adım attıkça
Sevgim sana dua değil bet duam olmaya başlayacak
Daha ölmeden dünyada yanan küle döneceksin
Ey başı buyruk deli sevdam işte gel gör yarattığın
Eserini artık dünyayı ellerime alıp ta yürüyorum
Sen ise kocaman cehennem çukurunda yanıyorsun
Yan durmadan yan yan ki yandıkça sana kor ateşler
Acılar çektirdikçe bu seven kalbimi anlayacaksın
Ama vakit ikimiz içinde çoktan geçmiş olacak
Şimdi seni ihanetin le baş başa bırakıyorum
Akan göz yaşlarım cehennem olup düşsün ellerine.

Ufuk GÜNEY