adını dünya koydum oğul ... !
ne
zaman bir heyecan çalsa kapımı
gamzelerime birikse
gülüşlerin tonlarca ağırlığındaki rengi
senliğin içinde arınıyorum sana
gözlerimde büyüyor yüzünün güzelliği
bakışları doyuran masum tebessümlerinde sallanıyor
konuşamadığın her söz
duyuramadığın her ses
bir tek kokunda duruluyor içimin fırtınası
parmaklarının değdiği dudaklar sus
nefesini yutkunan nef(e)sim kaçak
soğuk terler döken
anneliğimi ısıtıyor ağlamaların
oysa
zaman kaçırılmış bir fırsattı düne kadar !
gecenin gözleri açık uyanmalarına
bense nöbetlerimde buluyorum
sabrı
direnci
heyecanı
ayakları
cennet suyu ile yıkanmış kadar özelsin oğul ... !
iki ucu birbirine değen hayat beklemeli seni
ki
beşiğinde sallanan gelecek hazırlasın herşeyi
hadi
bırak kendini üzerime
ağırlığını giyinmek ömrü hîbe etmek
ak sütüm gibi h e l â l ’i m ...... !!!
10/12/20104
10;17
eMİNeYZAMAN