ağzının içinde geveleme öyle suskunluğunu
t ü k ü r ...!




sözler bir kaç beden küçük gelirken dilime
kelimeler büyür
satırlar ince ince karışır birbirine
yeniden yazılıp
yeniden basılması gerekecek her harf kalem uçlarına
ki
doğumlar olsun


çıplak kalmış yüzler beyaz bir çehre ile örtülür
alnı açık bakışlar dizilir kirpik diplerine


her seferinde
sabahın dağınık yatağında uyanıyorsa hayat
soğuk terler kuruyorsa üzerinde
direnmek yerine sindirmek düşer payımıza
oysa
zaman ıslık çalarak gelirdi kapılara


gökkuşağı rengini akıtır
senden benden yana beyaz olan ne varsa kaybeder
son başa döner


keşke rüzgârın gölgesine karışmış olsam
ve ıslak kaldırımlara basmış kaçışlarım durdursa bendeki seni





içim dışıma bir ömürlük yabancı . . . !



15/12/2014
17;50
eMİNeYZAMAN