karlı bir akşamdı, ankaraydı
sımsıkı tuttuğum ellerinden bıraktığım son kışımızdı
senin için seçtiğim çiçeklerin isimleri vardı yüreğimde
umuduğun karardığı bir anda gece vaktini düşlüyordum
indirmiştim korkuları yüreğime
bulutlar yalnızlığımın izleri gibiydi
yağmurun şafak vaktiyle gözlerimden geçmesini, istemezdim
bilmezdim yolların bu kadar yakın
bu kadar acımasız olmasını beklemezdim hayattan
ilk kez sualsiz kaldım cevapsız kaldım, üşüyordum
kalın kazağımın içinden gelen bir titreklikle
gözlerine bakıyordum, karlı bir akşamdı
ağlamamak için zora tutunmuştu yüreğim
ıslanan bir bakış yoktu belki gözlerimde
ama içimde ağlayan küçücük bir çocuktum
susturamadığım duygularıma tercüman olan
biraz solumdan, biraz da alnıma yazılan kaderin
en acı sayfalarıydı son bakışların
soğuktu hava, kanayandı, yaram dı, acıyandı sevdam
karlı bir akşamdı, ankaraydı
buz tutandı hayallerim
bir hecenin cümlesine olan feryadı vardı dudaklarımızda
keskindi sirkeler gönlümdeki hasret duraklarında
tırnaklarımla geldiğim şu ayaz sokaklarında
ciğerlerime kadar soyunmak ne zordu
ne kırıktı düşler, sessizdim içimden gelen bir sesle
vurgundum ankaranın soğuk gecelerine
kırgındım severek ayrılan hayallere
uykusuzdum, cansızdım, dar boğazdım denizlerde
oysa bir akşamdı, karlıydı , ankardaydı
ellerimdi bırakan, ben değildim senden ayrılan
yürüyen giden ben değildim be sevdiğim, gözlerimdi bırakan
sessizdim, sessizliktim, dilsizdim bir yudum suyla
ay’dım, karanlıktım gözyaşlarımla
kırgındım, yangındı,cansızdı bedenim
karlı bir akşamdı, ankaraydı gözlerim…
................
.
.
.
.

Mawish
.
.
.

KARLI BİR AKŞAMDI /ANKARAYDI – Mawish Şiirleri