Kiminin babası, kiminin kocası..
Kırdılar uçmadan kanatlarını..
Kimi canımsın dedi, kimi candansın dedi..
Silip attılar oysa hayatlarını..
Ne çok varlıktın , ne çok anaydın,
Ne çok kız ve ne çok evlattın..
Nasılda kopardılar nefes alışlarını..


Kiminin amcası, kiminin ağası,
Kıydılar hiç yoktan, umutlarını..
Kiminin kızıydın, kiminin karısı..
Ellerinde kaldı, kısacık canın..
En sevdiklerindi hepsi, sözün kısası..
Bir bıçak ucunda kanın damladı..
Bazen kıskançlığa verdin hayatı..


Kiminin dostu, kiminin sevdası..
Biriktirdiler kırıklarını..
Kiminin kardeşi, kiminin arkadaşı,
Namus uğruna, gururla aldılar, soluklarını..
Ne çok öldürüldün, ne çok dövüldün..
Ne çok hırpalanıp, kenara atıldın..

Oysa ne çok kadındın, kızdın, anaydın...


Kiminin bakışıydı, kiminin küfrü..
Duymadı hiç kimse çığlıklarını..
Kiminin şehveti, kiminin parası..
Alıpta sattılar mal diye aynı..
Bazen kambur oldun hayatlarına,
Bilmediler senin, kadınlığını..
Kendilerindeydi sanki, yasaların yargısı..


Bazen taş avlularda kurudu kanın..
Yada yüksek duvarlarda asılı kaldın..
Koskoca gökyüzü altında durup..
Karşında duran katline baktın..


Kimden medet umduysan, kesildi yanın..
Can vermemek için, çok çabaladın..
Katrana tuttu, lime lime hayatın..
Kanlı kör tırnaklarla, parçalandın..

Oysa ne çok kadındın, kızdın, anaydın...


Şimdi..

Kalk doğur kendini, yinele hayatını..
Sıyrıl hükmünden zorbalıkların..
Doğur yeniden kız çocuklarını..
Yok edilmiş tüm kadınlar adına..
Güçlü bas yere ayaklarını..

Sen ne çok kadınsın, kızsın, anasın..!!


21/12/2014