“Apar Meni O İllere’’ deyirsen sen!
Biz ki daha ayrılmışık...
Ne sen daha o sen değil,
Ne men daha o men deylem.

“Apar Meni O İllere’’ deyirsen sen!
Geri dönek evvelki tek,
Teyin edek görüş vaktı,
Men saata tez-tez bakım,
Sen telesik addimlarla,
Tez-telesik evden çıkıp,
Görüşüme gecikesen...

”Apar Meni O İllere’’ deyirsen sen!
Deyirsen ki,
Yene tutum zerif beyaz ellerinden.
Bacararam?!
Bilmirem ki…
Deyirsen ki,
İpek sacın aramızda perde olsun,
Saçlarını okşamağmı isteyirsen.

“Apar Meni O İllere’’ deyirsen sen!
Ahı nece?!
Bu ki mümkün değil daha,
Geriye ki, yolumuz yok,
Yarıdaki ayrıldık biz!
Sevincimiz azdan azdı.
Gam kederse tükenmez çok.
O sevgiden…
O illerden…
Eğer sonda gam kaldıysa,
Aparmayım gel men seni o illere,
Ne sen daha bir de bunu iste menden,
Çıkart meni yaddaşından!
Sil at meni üreyinden!
Ne sen…
Ne men…
İstemirem!!!

“Apar Meni O İllere’’ deyirsen sen!
Biz ki daha ayrılmışık..
Ne sen daha o sen değil,
Ne men daha o men deylem!


Kamil-Vüsal