Ben kimim
Soru… Soru işareti…
Hep aklımda
Benim gibi milyonların aklında
Bazen kendi kendime sorarım
Bazense bana sorarlar
Soranların icinde:
Delikanlılar…
İhtiyarlar…
Çocuklar bile var.
Hatta devlet memurları bile!
Doktorlar…
Öğretmenler…
Polisler…
Ama, en çok yargıclar sorar hep
Demir parmaklı pencereler arkasından.
60’larda Berlin’deyken bir otobiyografi yazdım
Hatırlamıyorum tam 61 senesiydi ya 62…
Ama, şunu hatırlıyorum
Evet!
Yazar yazmaz yayın evleri gazetelerde yayınladılar.
Çıkar çıkmaz param parça etti gazeteleri insanlar!
Yakanlar da oldu.
Bana lanet okuyanlar bile
Yine aynı şey…
Evet!!!
Yine aynı şey...
Bana öfke!
Yine aynı şey…
Bana NEFRET!
Ya ben kimim, kardeşim?!
Tanrı’nın lanetli kulu mu?
Yoksa doğuştan mı suçlu doğdum ben?
Onlara sorarsanız cevap bulursunuz.
Hem de net bir cevap.
Ben bir ‘’ Vatan hain’’iyim!
Vatansızken,
Memleketsizken.
Toprağında ayak basacak kadar yer vermedi bana, Türkiye’m!
Ama
Batıya bakarsan batı,
Doğuya bakarsan doğu,
Kuzeye bakarsan kuzey,
Tüm Dünya bana kollarını açtı.
Ben kimim?
Ben Hiroşima’da ölen çocuklardan bir tanesi
Onlara göreyse
Bir katil!
Ben kimim?
Ben savaşlardan nefret eden…
Onlara göreyse
Ben bir Amerikan bombası
Ben bir Amerikan dolarıyım!
Ben kimim?
Ben Laypzig’te bir Alman balkonunda göz yaşlarıyla Türkiye’mi hayal eden
Onlara göreyse
Türklere karşı vuruşan bir Alman askeriyim.
Ben kimim?
Gurbette vatan hasretiyle siyah sacın kırlaştıran
Onlara göreyse
Bir Ajan!
Ben kimim?
Sustum ben.
Onlarsa hala devam ediyor
Onlara göre ben
İnsanları mahvedecek korkunç bir hastalığım,
Ahh Türkiye’m!
Senden şikayetim yok.
Adaletsizliğedir isyanım,
Sen biliyorsun ama ben kimim
Ve bu yüzden mutluyum!
Ben Senin yazar oğlun,
Ben senin Türk evladın,
Ben senin Nazım’ın.
Nazim Hikmet.

Kamil-Vüsal