KELEBEK
Yaşama tutunmak isteyen çocuklar için…

Siz annenize neden küstünüz
Dondurma almadığı için mi bakkaldan,
Ya da oyuncakçıdan bir bebek…
En son ne zaman nazlandınız
Tatlı uykunuzdan uyandırdığında mı
Yanağınızdan öperek...

Ben bir ipek böceğiyim
Kozamı örüyorum duvarları mavi
Pencereleri bazen sonsuzluğa açılan bu yerde
İnanın çok sıkıcı, acı verici
Benim küsmüşlüğüm bu yüzden..

Hayaller kuruyorum öyle pembesinden
Öyle imkansızından falan değil
Annem babam ve kardeşimle
Bazen güneşli bazen yağmurlu
Afacan sabahlara uyanmak gibi…

Rüyaları çok seviyorum rüyaları
Yüzlerce bebeğim oluyor benim
Bir Karlar ülkesinde,
Bir bulutlar üstündeyim
Rapunzel saçlarımı kıskanıyor gülümseyerek…

Sonra uyanıyorum başucumda annem
Yine ağlamış usul usul sabaha kadar.
Bundanmış yüzümdeki serinlik,
Meğer bundanmış dudağımdaki nem
Sakın demeyin emi, mevsim sonbahar

Belki yanlış oluyor, dilim sürçüyor,
Dualar okuyorum çocuk kalbimden
Allahım diyorum çok değil isteğim
Öyle şeker bahçesi, dondurma dağları değil
Sadece annem, babam, kardeşim
Ve arkadaşlarımla olsun büyümekliğim…

Temmuz- 2014.AYDIN