konuşukça susturuyor şu yalnızlık
belki dilsizliği tatmış bugün
belki de koskoca bir yıl geçmiş içimden
yormuş, vurmuş, yakmış, usulca almış ömrümden
ne bir kitap, ne de bir sayfada yazar şimdi
koskoca bir sessizliği almış yağdırmış gözlerimden




essizlik denen serzenişte
uykuların çare olamadığı bu gecelerde
ay ışığından saklanıyorum sabah güneşine dek
buz gibiyim, dilsizim, yarım bir ada içinde




ne zormuş içine atıp zamanı, saklamak gözyaşlarını
ne zormuş, hayalini kurduğun düşlerinle
yalnız kalması
geçen günlerin, giden yılların, akan yaşların
hesabını veremediğin daha nice acıların
kan revana dönen şu canların
hiç konuşmadan sessizce, karanlığın en dilsiz yerinde
ayakta kalmak ne zormuş, yaşamak ağlayamamak




şimdi açsam penceremi girsen içeri
tutsan ellerimi konuştursan yüreğimi
bir tebessümle aldığın nefesle
güldürsen şu yalnızlık dolu gözlerimi




dursa acılar, dinse yağmurlar
gelse geriye yarım bırakılmış yıllar
yeni bir hayat, yeni bir yaşamla, SEN!
yeniden doğsan içime, gelsen yüreğime

kim bilir mutluluk nasıl ağlar
.
.
.
Mawish
.
.
.
BEKLENEN – Mawish Şiirleri