Bazen boş vermeliymiş her şeye
Pişmeyen bir aşı
Olmayan bir işi
Kırılmayan bir taşı
Gülmeyen bir şansı
Tutmayorsa yoğurdun mayası
Oluruna bırakmak gerekirmiş
Olmuyorsa olmuyor

Kalbinin bir yanı hep boşsa
Dolmuyorsa dolmuyor
zorlamamanın bir anlamı yokmuş
Nasip kısmetten öteye yol gitmez
kaderi suçlamanında bir anlamı yok
Yaşanacak her ne varsa yaşanacaktır
Alın yazısı bozulmaz
kadere karşı durulmaz
Öleyim demekle de ölünmez

Her şey vakti saati gelince olur ve bitermiş
Gönlünü paralamak
Yüreğini hırpalamak bir çare değilmiş
Kul görgüsünü görmeden kara toprağa girmez
Yangını üflemekle sönmez
Gönülsüz bir kalbe zorla girilmez

Kurumuşsa yaprak düşmeye mahkum
Yağmıyorsa yağmur
Çatlamışsa toprak çöl olmaya mahkum
Boş bir kuyuyu nasıl ki testiyle taşıdığın su ile dolduramazsan
Küllenmiş bir ateşi körüklemekle nasil ki korlandıramazsan

Elinden uçmuş bir kuşu
Bitmiş bir sevdayı
Göz pınarlarından damlayan deryayı
Gözlerden çıkmış bir hülyayı
Yerinden oynamış bir kayayı
GeçmişI dünleri
Yaşanan günleri
Geri getiremezmişsin

Kılıç bir kere kınından çıkmışsa
Kurşun bir kere namludan fırlamışsa
Geri döndüremezmişsin gidecek menzile saplanacak
Hayatları hayalleri karartacak
Yangın düşmüşse öze
Ne gerek var daha saza söze
Belki de hayırlısı budur bize
O yüzden ahlanıp vahlanmaya Kaderi suçlamaya
Hayatı boşlamaya
Gerek yok

Alın yazım buymuş
Yaşanması gerekiyormuş
Yaşadım demek gerekiyormuş
Bütün olanların üstüne
Buz gibi bir bardak su içip
Sineye çekmek gerekiyormuş

Yüreğin ağlasada
Gözlerin çağlasada
Gönlünü yağlı kurşun dağlasada
Kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyeceksin
ve
Allaha havale edip
Bekleyeceksin

Nafize