güller ve çiçekler açmayacak artık bir daha,
insanlık nereye gidiyor diyen kalbi sızıntıdan,
keder ve üzüntülerle perişan haliyle açarken.
şaşkın ve perişan ,boynu bükük sümbül dahi,
o an diyecek Mevlam,sen aç güzelligi sergile,
sana yakışan emri ilahiyyen bu ,korkma sakın.
seyrediyoruz biz zaten yakında gelecek diyen,
her yeri ve her şeyi yaratan, Allahü teâlânın.
umdugun ve hak ettigin güzellikteki ihsanı,
o ihsan nedir ,nerededir diye düşlerken sen,
vaddettigi haktır Allahın ,derki sabret ey kulum,
benim felaketim,agır agır gelir ve birden kaplar,
her yeri dünyanın sarsıntılarıdır bu hastalık anın.
iman et ve inan artık,her ahh!! diyenlerin ahında,
mutlaka Allah vardır,alma mazlumun ahını ,düşün,
çıkar aheste aheste bu ah!! senden, mutlaka sakın.
mutlaka vadettigimiz hak dogacaktır,bekle ve gör,
her karanlıgın arkasında mutlaka bir güneş vardır.
her sabah güneş bıkmadan yeniden doguyor degilmi ,
gece ise hava birden kararır,müjdesi ise aydınlıklardır.
sabret gelecektir bekledigin aydınlık,imtihanındır senin,
her dem imtihan edileceksin,zaten vahiydi bu biliyorsun.
haksızlıklar ve zulümlerle,yaşam penceresinde bakarken ,
göreceksin zaten,’doğacaktır sana vadettiği günler Hakkın’
’kim bilir belki yarın belki yarından da yakın,’ diyen üsdat’ın’
yapacagın sadece ,sabırdan dogan tevekküldür mecburiyetin..

Meral tice