1
Yorum
9
Beğeni
4,8
Puan
1048
Okunma
Mahşeri bir yalnızlık ,insanlar dağılmış dört bir yana,
lâ hâvle çekdur diyor yaşamın tarihinde zaman insana.
Bir garip ahenğ tutturmuş insan yana yakıla yuvarlanıyor, zaman merdiven,
İnsan ise bir anlamsız tuval, resim çeken çekene, kara kalem mevzuat.
Çöz, çiz, sil tahtası mübarek zanlılar farkındasızca geziniyorlar,
son anın adresine doğru yata kalka yuvarlanarak mahsunca huzur dileniyorlar.
Adı dünya imiş yaşadıkları yerin , belli ki hep öyle sanıyorlar,
yaşamın kıyısında kalmış gibi, masumca bakınıyorlar.
Meral tice
5.0
83% (5)
4.0
17% (1)
Cevap Yaz