KOLLARINDA ÖLMEK İSTERİM
Yüreğime çadır olsaydın,
Korusaydın yağmurdan kardan..
Değmesydi yürgimin teline fırtınalar..
Akmazdı bu kadar gözlerimden pınarlar.
Şimdi karanlıkta bir damla mum,
Ben yanmaya çalıştıkça söndürüyor nefesler.
Ayaklarımda zincir, boynumda hep prangalar.
Sana gelmek istiyor bu gönül,
Düşüyorum dümdüz yolda engel var!
Gönlüme gonca güller ektin ellerinle.
Sen gitmeden önce ne kadar da güzellerdi.
Şimdi bakamıyorum yüzlerine,
Masum bir çocuk gibi küskün ve kırgın!
Ağlamaklı nedense!
Güller ağlıyor şimdi, öksüz ve yetim.
Gözyaşları toplanmış yanağımda.
Eskisi gibi gel de kurula.
Öpücüklere boğ beni.
Yaşama sebebim sendin,
Peşinden koşmaktan yorulmuş olmalıyım.
Yalnızlık kör hançer şimdi,
Saplanıyor bağrıma..
Canım çok yanıyor,
Patlamaya hazır bomba gibiyim.
Gel fitili sen çek, ölümüm senin elinden olsun!
Razıyım, bir kerecik öp beni.
Kollarında ölmek isterim!
Usulet Güner