ben diye söze başlayan her şair kadar aciz
ve sen diye inleyen her kalp kadar
zalimim çünkü;
kederim gözlerimde-n-dir

bkz. yasak meyvayı yadsıyan adem kalbimdir
kalbimi kandıran havva ise gözlerim

bin yılların yazgısını bir sevdayla
arşınlarken yüreğim
acıyla koyun koyuna bir yaşama şahit
ve tarihin küflü süreğinde koşturan
birer yılgındır gözlerim

bkz. çöllere cinnet getiren mecnun kalbimdir
kalbimi delirten leyla gözlerim

bir bir kırılırken içimin fay hatları
her deprem bir başka şehre enkaz bırakır
demesem çatlayacağım:
her savaşta bombalanan her şehir kalbimdir
kalbimde öldürülen her çocuk gözlerim

kalbim her gün yeni bir kasılmayla
düğümlerken kendini bir ölüme
her suçu üstlenen gözlerim
aldırmaz oldu artık kalbime

ne bu şiir bitmek ister ne gözlerimdeki keder
hangi söz paklar beni bilmem ama..

’sen diye inlerken benden habersiz kalbim
yastığıma bir yaş düşmüş
utanıyor gözlerim’

H. T

!..