Aynada gördüğüm o kişinin gözleri kederle dolu,acıyla dolu.
Ben miyim o kişi ? Ben miyim o insan ?
Benim gözlerim gülerdi herzaman,mutluluktan dolarda gozyaşlariyla.
Şimdi icinde acı olan kaynak gözyaşları yikiyor yüzümü her aksam.
Aynada görduğum o kişi artık umutsuz bakiyor.
Ben miyim o kişi ? Ben miyim o insan ?
Benim yüreğimde ümitler tükenmezdı hic.
Şimdiyse ümitsiz artık o yürek,yorgun artık o insan.
Yorgun düştüm seni beklemekten.
Yoruldum seni başkasiyla görmekten.Kapatmak istiyorum şu gözlerimi artık.Görmek istemiyorum yüzünü.Ama yüreğimdeki sen,gözlerimi kapatsamda gitmiyorki hayalimden.
Ben hayat dolu küçüçük bir kızdım.Senin sevginle canıma can katan ümitli bir kızdım.
Sen düşünmeden bırakıp gittın seni canından çok seven o küçük kızı.
Gittiğin o günden sonra yüreğim hiç ısınmadı.
Şimdi soruyorum hep aynalara.
Ben miyim o küçük kız ? Benmiyim o ümit dolu insan ?