Ne güzeldi
o dokuz yüz altmışlar yetmişler
okuldan kolay kaçardın
duvarlar alçak
kapılar mandal kilitti
özgürlük vardı
özgürlük hacı o yıllarda
okula esir değildik
kaçmakta hür iradeydi
o özgürlüğün heyecanın
mukaddes gizemi vardı
toprak saha maçlar
naylon toplarla oynanırdı
yağmur sonrası
dağdan salyangoz toplanır
forma top alınırdı
mahalle takımına
sponsor doğaydı
doğa sağdı hacı
o zamanlar canlıydı hacı
ekmekler tereyağlı
şekerler pamuktu
telefon kollu
televizyon siyah beyaz
sinema renkliydi
sokaklar çocuk doluydu
şimdi başlar eğik
kulaklar tıpalı
ellerde bir illet
avaz avaz bağır
duyan yok hacı
ara sokaklarda koşuşturan
ufak veletler var
tek tük fakir mahallelerde
onların koşuşturması
onların gürültüsünü duyunca
len umut var diyorum
vallahi umut var
bizim gibi yaşamadılar
yaşayamayacaklar ama
o seslerde
hacı umut var....
09-12-14 şa.