Şiirde ki sesleniş daha da büyüdü gözümde.İçtenliğinin su götürmezliği daha da mana kazandı.
Maalesef istenmeden ve hatta hak etmeden telafisi mümkün olmayan acıları yaşamaya mahkum oluyoruz kardeşim.
Bir gün mutlaka sizi anlayacaktır.
Bu geç kalmadan olsa ne güzel olurdu.
Ama bir evladının 33 yaşında kansele mücadelesini yaşayan onun gözlerinin önünde her geçen eridiğini acizce seyreden dayanamayıp intihara bile kalkışan bir anne olrak derim ki...
Rabbin bize en büyük lütfu evlatlarımızın sağlık ve sıhhati.Sonra da huzur ve mutluluğu.
Bırakın dinginleşsin.Öfkesini yenememiş sanki.Eminim ki özlemlerindesiniz.Yine de canı sağ olsun da hasreti olsun içinizde.
Hayat böyle acımasız işte.Kötünün iyilerini ayıklamak zorunda kalıyoruz hep.
Sabır ve metanet dileklerim sizinle.İnşallah bir gün kavuşmanın mutluluk şiirlerini de okuruz sayfanızda.Allah size de sağlık ve uzun ömürler versin.

(ilk önce maus bozuk herhalde her durkende çifter çıkıyor...onun için özür )
Önce değerli yorumunuz için çok teşekkür eder saygılarımı sunarım....herkesin gel diye bir beklediyi vardır bu illa yar olacak kural olmaz kimi yitiğini, kami ölen birisini bende 12 senedir yüzünü görmediğim kızımı çağırırım şiirlerimde...Almanyada yaşıyorum ayrıldığım eşim kızıma bakamadığından küçükken hükümet aldı izini kayıp ettirdi...şimdi çocuk Pskyatrisi olmuş istemiyor bizleri...Saygılarımla