Tutmasını bilseydin eğer yüreğimin elleri vardı
Görmesini bilseydin eğer gözlerime oturup sana gülen yüreğim
Sen, ben den ziyade içindeki yalnızlığı sevdin
Senden kalan sensizliğe hibe ettim beni
Yokluğum, varlığına armağan olsun.!




Öyle güzelliği çağrıştıran
Hafızama nakışlı anılarım olmadı seninle
Yüreğim hep süklüm büklümdü
Ki; gecenin ezberini bozacak anlamlı sözlerin yoktu, olmadı zaten
Ondan olsa gerek hep bir şeyler eksikti
Yarım kalmışlığım tokat gibi yüreğime indi
Hep bir şeyler kırılıp, döküldü
Kırılan cam değil yürekti.!




Kızdım, öfkelendim, içimde ki soğuk duvarları yumrukladım
Oysa güzel günleriydi özlemim
İçimi kemiren hasretindi
Sitem ettirip, söyleten
Artık ne söylesem anlamsız
Öyle uzak ve yabancısın ki ben den




Yoruldum.!
İnsanlara güvenimi yitirdikçe sustum.!
Kapattım gözlerimi ve kulaklarımı
Yüreğim iki büklüm
Yoktun, yoksun artık ben bana sarıldım
Gözün aydın nazenim
Bundan böyle herkese, her şeye sağır ve dilsiz yüreğim.!





ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---