Bilmem vaktiniz var mı
Bir iki şey söylesem
Karanlığı tutsam üşüyen ellerimle
Ve önünüze atsam
Yaşar mısınız yaşadıklarımı
Yoksa siz hep aydınlık mısınız

Üç dört yıl önce attılar karanlığı benim önüme
Ve bir kaç gün önce
Birden bir şimşek çaktı
Her yer her şey aydınlanıverdi
Sizi kandırmak niyetinde değilim asla
Ama benim adım artık aydınlık

Haram mıdır sevmek
Haram ettiler yıllar boyu
Ta ki o şimşeğe kadar
Hani şimşek diyorsam aydınlattığı için
Aslında o bir şimşek değil
Bir çiçek

Şimdi diyeceksiniz ki ne o
Aşık mı oldun yoksa
Soru soracağınıza
Kendinizi benim yerime koysanıza
Gırtlaktan gelen notaların etkisi bir başkadır
Öyle kabul edin
Ve öyle okuyun yürekten gelen bu şiiri

Umudu yitirmediysek
Her şey mavidir halen
İlk defa böyle birisini tanımıştır sevgili
Yanakları al aldır
Kafası karmakarışık
Bense onunla bir çay içmek için
Neler vermezdim

En güzel ışık mum ışığıdır
Karanlığa veda ederken
En güzel günler yaşanmaz mıydı
Mum ışığında bir iki kadeh tadında
Hangimizin özlemi değildir ki
Bir düşünün sevdiğinizin başı omzunuzda
Dans ederken
Öyle bir halde ki
Gülüşlere hasret dudakları
Hep yaşamak istediği anları yaşamalı
Ve alabildiğine özgür olmalı
Yeri göğü çınlatmalı kahkahaları

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN