ÖMRÜMÜZ

Nice güzel eserler bırakmadadır marifet,
Herkesin gittiği yer,varacağın akıbet.
Bu sırra tez erenler su içtiler pınardan,
Kimi serden ayrıldı,kimi vazgeçti yardan.
Hatıra bile kalmaz bir kırılan testiden;
Dostluklar baki kalır, vaz geçilmez eskiden. .
Bülbüle tesellidir şen öttüğü baharda,
Yazı kışı düşünmez, onun aklı hep yarda.
Mazide kaldı hepsi,ne can kaldı, ne canan;
İçimde bir çocuk var,hatırama ağlayan.
İşte hayat böyledir soldurur çiçekleri;
Ömür boyu kaçsan da öğretir gerçekleri.
Nerden geldi ak saçlar,değirmende mi düştü?
Bir ömre bedel yüzün zemherde mi büzüştü?
Gezdiğin tozlu yolun eskide kaldı izi,
İşte dünya böyle böyle uyutmaktadır bizi.
Tatlısı da bizimdir, acısı da bu ömrün,
Bazen asra bedeldir,bir nefes sıhhatli gün.
Bu dünya penceresi kırılmış bir hanedir,
Hayat her bir sayfası kederli hikayedir…
Ey dünya, yalan dünya artık sana darıldım!
Gül hatrına dikene dört elimle sarıldım.
Ünver pazarlı