ŞÜKÜR
Nasıl gölgemiz var bilemem amma,
Hain, gaddar, zalim olmadık şükür.
Arı yırtıklara olsak da yama,
Kâr bilip üç top kıl yolmadık şükür.

“Nasılsın?” deyip de hatır sorana;
İnandım rüyamı hayra yorana;
Doğru söylese de ballandırana.
Gülüp geçtik, kusur bulmadık şükür.

Laleler açılır yanaklarımda,
Goncalar söyleşir kulaklarımda,
Servinin gölgesi şakaklarımda
Kuru yaprak gibi solmadık şükür..

Meyhaneye düşse bile yolumuz,
Mest-i elest için kalkar kolumuz,
Ne sırtlan dostum var ne de bir domuz,
Haram bostanlara dalmadık, şükür.

Yüz türlü tuzağın bin türlü yüzü,
İmanı kasteder çıkan her sözü.
Allah’a vakfettik biz gönlümüzü
Dekolte ruhlara salmadık, şükür.

Turizm denince Yunus, Mevlânâ,
Tasavvuf olunca bul bin bahane;
Hak âşıklarını sanma divane.
Biz aklı şeytandan çalmadık, şükür.

Keramet, dallardan ak ipek ördü,
Denizler toz oldu, dağlar köpürdü.
“Peygamber Miracı rüyada gördü.”
Diyen ahmaklara kalmadık şükür.

Risalet denizi yıkar ruhumu;
Bu ilahî dava böler uykumu,
Harcımın mayası bilsem de kumu,
Taşlaşan kalplerden olmadık şükür.

Ünver PAZARLI