Hazansa mevsimlerden kesişir yolumuz büyük bir iştikakla
Bazen hüzünle bazen yadsımaz bir tahakküm altında
İken ve kerametidir hissedilen
Ki yol uzun ve meşakkatli
Kılı kırk yararken sığıntı bir yalnızlıkla.

Yol da yol olsa hani
Her anı efkâr dolu.
Yitişler nasibini alır her defasında
İnce ince dokurken aşkı el yordamıyla.
Ve o terk edişler nakşeder derinden
Bazen sevdanın bazen yerginin niyazında.

Saklıdır umut en derinde
Sıcaktır kelimeler yakalar ve sarıp sarmalar
Nükseder defalarca
Kehanetidir insanoğlunun o yargılar
Ve onca nazire.

Bazen bir esinti yalar yutar
Bazen bulutların nemi akar ağır ağır.
Mevsimlerden hazan
İçinde kalır o ukde
Çıkarken onca serzeniş ayyuka.

Bazen damla damla
Bazen oluk oluk
Karışır yaşlar hüzünlü yağmura
Kıdemli bir yolculuktur bizimkisi
Uzanırken dünden yarına.

Medet ummak bu olsa gerek
Yolun düşmüşken o sert poyraza.
Esintisi odaklı mevsime
İster istemez düştüğün o büyük yenilgi.
Ve depreşir karanlık gecenin kör bir vakti
Sayısız insan bitimsiz sevginin emsali.

Tadı bir başka her yeni günün
Hüzne delalet olsa da
Sarıp sarmalar hazan mevsimi.
Yazın ertesi
Kışın öncesi
Yağmurdur rahmetin tecellisi.
Bir an ve tek bir dokunuş
Ne yalan ne riya
Özdür saklı olan.