Düşler prensi aradım yıllarca...
Bir sandalımız olsun istedim.
Sonbahar esintileri essin üstümüzden yüreklerimize,
Sandalımız dalga dalga mahkum olsun denizin zalim esintilerine,
Korkuyorum dedikçe; kollarına alıp esinlere karşı zalimce kaşlarını çat.
Denizin ortasındayız.
Rüzgar zalimliğini kesmiş, dalgalar aşkımıza mahkum olmuştu.
Gökyüzünde ayın esintileri denizin üstüne desenlerini çizmişti.
Deniz feneri masumca sallanırken, ben senin omuzlarında uyuduğumu sanıyordun;
Hayır hayır öyle bir şey yok.
Ben uyumadım daha canım. Gitme yanımdan korkuyorum.
Nefesinle ısıt yüreğimi.
Üşüyorum.
Sensizlik buz gibi...
Bırakmam ben seni, korkma tek tanem,
Kuruyan dudaklarımı dudaklarınla ıslat.
İçime doğru ak,yüreğime kadar dokunsun nefesin.
Ne olur sabah olmasın.
Uyandım,ve rüya bitti.