Can olmazdan öncesi misali
bir yıldırım gibi
doğum sancısı düşsün
haykırışlarıma


ruhumdan dökülürken terler boncuk boncuk
ilk koparılış can damarından
küf kokan hayatın köklerine asılı kalmak için mi.?
zoruma gidiyor aldığım nefes genzim yanıyor.!


kereler kere çarpılmak hayatın
aritmetiğinde
bilinmeyeni aramak nafile
özüm haykırışların yankısına yaslanmış
sessiz ve derin saklanırken
işte benim diyecek cesaretim
anne rahminde saklı..

şimdi
tam sırası gibi
pısırık yağmur ıslatsın ruhumu
kararlar ivedi telaş içinde
hazır koparılmışken kişiliğim dalından
susmanın her aşaması
girdiğim zararlara isyan .



kader
altında olmayan imzamın
reddine hüküm ..!

yaşamda geçen zamanla cezam
hafifler mi..? bir bilsem !
bakışların her biri pranga
saklandığım yere müptela olmuşsa bedenim,
korkaklığım mı,
cesaretimden korkmam mı
beni durduran.
bir bilinmeyenli denklemin
bilinen tek tarafıyım
anne rahminden süregelen.
hiçliğin koynundan koparılmışlığım zoruma gidiyor
küf kokan hayatın teneffüsünde.

bir veda değil sitemkar bakışlarım.
ardım sıra dizilmiş gölgelere
son defa diklenmek istiyorum karanlıklarda,
hiçliğin koynuna dönmeden önce.


bir bilinmeyenli denklemin
bilinen tarafıyım.
bilinsin istiyorum belki de