bir aslan yelesinin çekiciliğine özenmiş şu gönül
özlediği görkeme bürünmek ister
o öyle bir şeymiş ki
bir güzel okşarmış ruhun tüm istemlerini
için içinde de yumuşarmış tüm duygular
daha dürüstmüş daha da düzgünmüş
daha uygar ve kendine güven içinde
bir
yaşamakmış hissedilen duygularda ki olgular

oysa sevmekse sevmek gayri bir suçumuz
ne
var ki
insanlığın ilk belirtisidir hoş gözlerle bakmak
oynaşıp da kaynaşmak için duygu yığınlarıyla
o hayatın bir tılsımı ve benliğin sükseli neşesi
ve ben varım işte deyişti o
hürriyet olgusunun hissedildiği
şekilde ki bir bileşkesi gibi

yakarlarmış her şeyi sen gibi ben gibi
insanları ruhlarıyla okşarken
o öylesine bir şey ki
duygular kaynarmış yürekte
beyin susarmış
hisler konuşurmuş
o anda işsiz parasız mal mülk evsiz-barksızlık akla mı gelir
ve aslan tutulamaz ki kafeste
o kadar coşar ki gönül
ve deli divane olur parçalar dağları yüreğinde ki ateşle

bir nebzecik sıcaklığı için de
yıllar ve aylarca donulur
kan fışkırır hiç dur durak bilmeden
istemler girerse yoluna bir gül bahçesi de kurulur
bulgular tutkunun pençesine gömülü
sadece bir dudak ısırganlığı gibi dağlar vücudu da
sormada söyle bu aşk için atılan her zar bir kumar mı
kırk kapıdan geçilen yer nere
yedi nere
sekiz nere
terazi kadar bir hassas olsak da
yüz akıyla bir dönebilsek ya geriye

ve belki de azalsın diye çılgınlığın sayısı
o anda ki sevgi sarılır hürmet saygı ar ve edebe
ve istikbal için tutulur çift elle
yüreklere sımsıkı sarılırlar sen gibi ben gibi
her er kişinin tutumu da ayrı ayrıdır
zaten aransa da bulunmaz ki bu işin dibi

yamalı gömlek gibi durmaz ki kalplerde tutku
tüm özüyle müebbede mahkum kalır kocaman aslan
koca bir dağ olsa bile bir köşeden yontulur
bir yiğit ne denli muhteşem olsa da evinde kul olur
aslanlar alkışlanırlar mı ne dersiniz
yemdir bir tutam sevgi hayata güvenle bağlanmaya
sen o için içinde ki nefsini
bir zapt edebilirsen gerisi yalan koy ver de gitsin…



(30.11.2014) AZAP…