Billurdan bir hayalin adı her dem gül misal.
Efsane girizgâhı bir katre gamzesinden.
Kafdağı’nda demlenir rüveyda tenli masal.
Yeni nağmeler doğar notaların esinden.
Gönlü bîkarar eyler çayın buğusunda naz.

Kaç efsane anlatır demlik geceye nazla.
İsli çaydanlık susar sükutu derin yara.
Dile gelmez meramı hurufatla niyazla.
Mecnunsan dermanını yâr gamzesinde ara.
Vaveyladan ar eyler çayın buğusunda naz.

Ayla güneş semanın nazlı iki cereni.
İkisi de kıskanır çaydaki albeniyi.
Her dil şükürle anar suya ahenk vereni.
Leyla gülüşü söyler bu durumu en iyi.
Billurdan nazar eyler çayın buğusunda naz.

Aşkın teranesini suya işler bir peri.
Usaresi karışır çayın tenine yer yer.
Çay ona dair imge nice zamandan beri.
Öyle bir efsane ki “kirpiği kaşa değer.”
Kaç köle pazar eyler çayın buğusunda naz.

Sanki dili tutulur çay rengini görenin.
Kaç cerenin hüsnünü derler hüsnünde misal.
İçinde hazineler saklanır hep örenin.
Demliğin sinesinden tulu eder bir hayal.
Sükuta karar eyler çayın buğusunda naz.
Ankara,30.11.2014 İ.K