doktor söyledi
sonradan öğrendim adı zeliha
not bırakmış bir gün mutlaka uğrayacaköış
mutlaka beklemeliydim onu
ama hastaneden ayrılırsam nasıl bulacaktı beni
doktorlar taburcu ederlerse ne olacaktı
zelihadan vazgeçemezdim
onu tanıma fırsatını yakalamışken
bunu göze alamazdım
mutlaka hastanede kalmalıydım
4 gün daha kaldım hastanede
doktor bir şeyin yok
git be adam işine bak dediysede
ben zeliha mı bekliyordum
4. günün 3.saatinde
birden kapısı çaldı odanın
camları kapattım hemen
gelen zelihaysa çıkmasın kokusu
paylaşmaya dayanamazdım onu
doğayla bile güreş tutmaya hazırdım
kokusunu paylaşmamak için
ve geldi biliyordum geleceğini
içimde sincaplar tıkırdadı
ezan çiçekleri gibi oldum bir an
sanki kelebekler ömrünü bir gün daha uzatmıştı
kusura bakmayın diyordu
o ince tiz sesiyle
buyrun dedim buyur ettim içeri
kırmadı beni oturdu
yatağın sol köşesine
benim başım onun başıyla 50 cm di
mesafeyi hesapladı kendimce
böyle bir güzelliğe 50 cm di
dudaklarım gözlerim
önce kendini tanıttı
bende bildiğimi onu zaten tanıdığımı söyledim
sonra ben tanıttım kendimi
uzun uzun konuştuk
neden bayıldığımı sordu
durakladım birden
işte gene ooluyordu
bildiğim bütün kelimeleri unutuyorum
nutkum tutuluyor enseme bir soğuk vuruyordu
beynim o günkü tepkiyle
ellerim gene buz gözler gene aynı
işte yine bayılmışım olduğum yer
siyah çantalı pembe rujlu zelihamın
ayaklarının dibine