kıyı bir kasabada
denizin dili damağı insan şenliğinde
güneşin hatıran uzanmış bir er
kıpır kıpır içi
bendeki bakış onunkinden zeki
amma velakin
körün parmakta diken çıkarmasına ustayım


dönüp dönüp bedenim hayaline yanıyor
o ise
balkon demirine yaslanıp menekşelerini kokluyor
alem, kalem umrumda değil diye
namussuzun oğlu:neşeli halini gözümün içine sokuyor
ama neysene akıl kaçığı hastayım
görmezden geliyorum


çocukluğumdan bilirim emmimgilin kısrağı Peliti
verirlerdi kırmız şekeri
bazende avuç içi fındık ,fıstığı
acaba buna ne versemde
yüreğime çırpınışı duraklıya ayak ucuna
adım adım sesteyim


yabana atılır bir dert değil
ruhumun ceplerinde arakladı üç kağıtçılığı
tutup köşe başını dişi batırmalı da
kaç yazar iki alyansın fikayakısı bizde
diyecek gibi oldum
ve rüyaymış bunların hepsi,
şimdi sustayım...:))

30-11-2014
ist