ne zormuş çocuk olmak
saflığında sevmek, inanmak umutlarına
bembeyaz çiğerlerine dolarken yıllar
tertemiz ellerinle, dumanından çekmek ayrılığı
ne zormuş, gün geçtikçe seninle büyümek
seninle yaşlanmak ağlamak hayata
ne zormuş be sevdiğim
dizlerimin yerine yüreğimi kanatmak


mutluluk ağlar mı öyle durduk yere
hep gözler mi çekmeli bu aşkın cefasını
bir çocuğun gözleriyle severken ben seni
hep candan mı gitmeliydi şu gözyaşları


aklıma yanıyorum giden hayallerimle
içimden bağırıyor yolların sessiz nefesi
bir çocuğun kalbiyle severken ben seni
hep içimden mi geçmeliydi o ayak sesleri


ne zormuş düşen bir yaparak olmak
geldiğim gibi gittiğimi hissediyorum toprağa
bir çocuğun elleriyle tutarken ben seni
hep sen mi bırakmalıydın şu ellerimi


temiz bir gökyzüydüm sana geldiğimde
bir gündüzdüm, aydınlıktım içimdeki çocukla
vurgundum sana gözlerimdeki o ışıkla
bir çocuk gibi koşarken ben sana
unuttun beni, bıraktın gittin rüzgara


bir çocuktum ben
küçücük bir çocuktum içimdeki acıyla
yalnızdım, giden bir aşkın cefasıyla
yol’dum, yolcuydum ben
ne zormuş be çocuk olmak
düşmüşüm yerlere, ağlamışım
tutup dizlerimi yanmışım
oysa dizlerim değil
yüreğimmiş meğer
ben dizlerim sanmışım…
.
.
.
.
Mawish
.
.
.

ÇOCUK OLMAK – Mawish Şiirleri