Yüreğim hüzün yüklü, bulut olmuş, dolmuşum
Umut çiçeklerini birer birer yolmuşum
Issız zamanlardayım aynalarda solmuşum
Geceler buz bakışlı şafaklarım hardadır

Baharı görmeyince çiçek dalda açar mı
Yari görmeyen gözler ışığını saçar mı
Gülü terk eden bülbül! Bu kadar da naçar mı
Gül solmuş, boyun bükmüş, gönül ahu zardadır

Bu bir yürek sesidir seni sevdiğimi bil
Sevmiyorum desemde yalan söylüyor bu dil
Bende bir tek sen varsın geride ne varsa sil
Görmez senden başka yar, göz hayâda ardadır

Dilsiz çığlıklarımı rüzgarlara salsam da
Ayaz sensizliklerde ölümlere dalsam da
Korkma! Çalmam kapını, eşiğinde kalsam da
Seni sensiz yaşayan, can boranda kardadır

Bu gönül iflah olmaz ses vermezsen çağrıma
Eller çare bulamaz sinemdeki ağrıma
Yaban elde ölürüm basmaz isem bağrıma
Gönül düşmüş maraza, çare yalnız yardadır

Bir yanım yalnızlıktır bir yanım hepten kayıp
Coğrafyam kabul etmez! Senli düşlerim ayıp
Bu soluksuz yüreği bir garip hasta sayıp
Soluk ol! Canda can ol! Canan cansız dardadır