Katreden katreye aktım da durdum
Haberdar mı umman sor dedi gitti
Hayata şöyle bir baktım da durdum
Görüneni hayra yor dedi gitti

Aşkın diyarında söylerken maval
Hamlıkta az daha şişmeli kaval
Aklına düşeni denginse sev al
Unutmak çok zaman zor dedi gitti

En zade duyguda kalbi okşayan
Sevgiyi taşımak takdire şayan
Nasibe düşeni bahane sayan
Mücrimler ortada var dedi gitti

Beklemek, kavuşmak uzayan süre
Kerem’in sinesi benzer kömüre
Evvelden ahire geçen ömüre
İki sela vakti dar dedi gitti

Yitmişe pişmanlık duymak nafile
Hüznün adresinde dolaşır çile
Edebin yoksunu zehirli dile
Kalbi teslim etmek ar dedi gitti

Her gün doğan günde türlü alamet
Bilinmez nerede kopar kıyamet
Mevladan sabırla iste selamet
Umutla arada dur dedi gitti

Sevap çizgisinin ötesi haram
Arzın boşluğuna takılmış meram
Uzanıp kötüyü almak vesselam
İnsanı zarara kor dedi gitti

Bülbül gagasından dökülür dane
Bolluk sofrasında şenlenir hane
Ademin duası kime şahane
Gönülden gönüle sır dedi gitti.

Nezahat YILDIZ KAYA

-----
Dost kalemlerden inciler

Sabrın bucağında sıdk ile seyret
Yeise kapılma bitmesin gayret
Güzeli örnek al kötüden ibret
Hedefi ıskasız vur dedi gönül...... buruk veda

-------

Uzanıp tutunca o nazik eli
Akıl hizmet etmez oldum bir deli
Kaybetme korkusu sarınca beni
Başıma yağıyor kar dedi gitti.......Emine UYSAL (EMİNE45)

-------

Gönlüm darda kaldı açın kafesi
Bağışlayın bana son bir nefesi
Sırt dönüp giderken aşkın gür sesi
Artık kalemini kır dedi gitti...........Saadet Ün