Kendimi, içinde kaybettiğim o gözleri
Şimdi toprağa gömüyorum
Sana olan intizarlarımın eşliğinde

Sen benden gittiğin günden beri
Ağlamaya doymayan gözlerime
Defalarca tuz bastım
Ve artık
Kahverengi gözleri sevmeyeceğime, yeminler ettim

İçimin acılarını dindirmek için
Aklımda ki bin bir türlü bedduayı
Teker teker sana yorumluyorum
Hepsine senin adınla başlıyorum
Senin adınla son buluyorum

Her sabaha zehir zemberek bir ağızla merhaba diyorum
Kimi zaman bir bardak su içmeden sigaraya sarılıyorum
Kimi zaman da Bismillah yerine
Kamaşan gözlerimi ovuyorum küfürlerle

Yalancı sevdalarda dağılan yüreğimi
Kirli bezlerle pansuman ederken
Bu sana müstahaktır diyorum
Dedikçe, gömdüğüm o gözlerine
Naletler ediyorum

Ne kadar acı
Tanıdığım gündü senden ayrıldığım gün
Koskoca bir zaman bile yetmemişti yalanlarına
Şimdilerde her yalana bir intizar bile az geliyor
Her intizarda bin göz yaşı isyan ediyor
Ve biliyorum
Allah’ım bana çok günah yazıyor

Ama elimde değil işte
Gidişin yalanlarla olmasaydı
bu yürek böyle yanmazdı
Her kahve göz gördüğünde
Sana beddualarda dile gelmezdi
Sana, isyan etmezdi...