.......... iyiki doğdun MK

Zaman çok hızlı geçiyor
ya çok geç kalıyoruz ya erken doğuyoruz
ve hala büyüterek büyüyoruzda
zamanın hızına yetişemiyoruz
...


ilktin
ilklerinde bir ilk
ilklerini toplayarak geldin dünyamıza
ilkleriyin içinde bir ilk oldun hayat okulunda

daha dün gibi aklımda dünyaya gelişin
nasıl unuta bilirim ki
aylardan yirmialtı Kasım
günlerden soğuk bir Cumartesi
ama sen geldin ısıttın dünyamızı

doğdun
gözü açık bir rüyaydı yaşananlar
geceden yağan tüy misali
kar kar kar içinde düşünce
düşünce içinde düşünce
saf rüyam içinde düşünce
sanırsın hiç uçmayacak
sanırsın sonsuza kalacak bir nevbahar

doğdun
bir sessizlik vardı odamızda
birde üzerimize dökülen yıldızlar
hemen seni görebilmek için kafamı kaldırdım
duvardakı saat gece 12 : 01 geçiyor
yeni bir güne merhaba diyordu

sonra hemşire ayaklarından baş aşağı tutmuş
seni gösterdi müjde oğlun oldu dedi
ağladım ağlamanın ağlaması nasıl olursa öylece ağladım
Rabbim dedim şükürler olsun
canımdan bir can verdin
ne güzel bir hediye bu
sen ne büyüksün

kızdım birde hemşireye
ver bana düşüreceksin diye
doktor güldü ver ona hissetsin bebeğini dedi


henüz kordon bağın kesilmemişti
göğsüme yatırdılar
hasreti kucaklar gibi bağrıma bastım
ikimizde yorgunduk bıraksalar kalırdık öylece

aldılar aramızdaki bağı kesmek için
sonra popona vurdular ağladın
sen ağladın bende ağladım

anladım
bebekler doğduğunda
ağlatmak için bir kuralmış

anladım
kordon bağı kesimi sonrası
aldığın ilk nefesle
akçiğerlerini kullanamaya başlamanda zorlanıyorsun
nefes almanı kolaylaştımak için bir kuralmış

anladım
ciğerlerin havayla doluyor
bu oluşum henüz sana yeni bir durum olduğu için
can acır canın acır yakıcı olur ağlarsın

anladım
doğuşla ağlarmış insanlar
yaşarken gülsün diye
doğuşla başlarmış acılar
ölümle son bulsun diye

ilktin
ilklerden bir ilk
ilk nefes yabancıydı sana
ilk yer çekimiyle tanışmanda baş aşağı
kolay olmadı ağladın
sen ağladın bende ağladım

belkide geri huzurlu yuvana dönmek istedin
belkide anne güveninin yakınlığını hissettin
belkide annem nerde annem nerde diyerek
neresi burası ben nerdeyim diye ağladın
ve kapattın kendini elif halinden vav haline

sen hep ilktin ilkleri yaşattın oğul
bu sevgi bağımız hiç bitmiyecek
çünkü bebek bağın kesilmeden önce kucağımdaydın oğul

yirmibeşKasımikibinondört
Gülay GÖKTÜRK