Anladım ! anlamayıda anladım da ben
neye sebep olduğunu anladın mı sen!
korkmuyorum değersiz insanlardan
kormuyorum hak etmiyen et sürüsünden
kapat kapılarını ziftin karanlığına kaldırımlar

büyüyor çokluk içinde çoklu yalnızlığın
büyütüyorsun kendine yenilerini ekleyerek
yürüyor kendi çıkmazları içinde insanlar
yaşatırken kendinide büyütüyorsun beşerde
damıtılmışlığın hem hali sen kaldırımlar

imar ediyorsun ihya ettim der gibi
beklediği beklentisi bildiği gördüğü
kah feryad ! kah kahreden bir çığlık
kah evsizlere müteahhit bir tezahür
bir yerde yüceltirken kendine insanlığı
bir yerde tutsaklığın tuzağı kaldırımlar

öyle çok vaadler dayatıyorsun ki ufkuna
hiçliğine bırakırsın masumlara mahsunluğu
ah ki kendi tabuların içinde yosma kalırsın
çok kat çok para hakkınıda ister ya vicdan
gettolaşmış mekanların kapanı kaldırımlar


kalk ayağa yıldızlar bu gece çok güzel bak
vebaline esir kafamda bir yumruk tos tos
pervazlarda bekliyor güvercinler pır pır
kaygısını yaşar balkonsuz gök yüzü ve yer
şimdi eğil ve yücelt aydınlıkda karanlığı
direncin ötesinde yere yatırılmış kaldırımlar


Gülay GÖKTÜRK