....... eskimeyen eskiye özlemin adı çamlıca tepesi



İstanbul’u çamlıca tepesinden seyretmek bir başka güzeldir
damla dağlar kadar büyük manzarasıyla
ağaçlarından süzülen yeşiline saklandığı bir hayale dalmışlığı yaşatır

boğaza karşı hüzünlü bakışıyla
gittikçe eskiye duyduğu özlemin akışını
gelecek zaman kapatmasın der gibi yenilenir

küçük şeylerden mutlu olmayı biliyorsanız
pır pır eden bir yürekle çıkmalısınız çamlıca tepesine

Çamlıca da bir kasım günü saat beş civarı güneşin yeni söndüğü
karanlığın henüz yenicek mavisinden uçtuğu dem zaman
ilerledikçe saat ibresi kalabalıklaşır çamlıca tepesi
boğaza karşı oturup bir bardak sıcak çay tamda yeri

acıktınız mı bir gözleme sıcağından
yanında birde ayran lezzet cabası
ve cennetten bir ırmak akıyorken
sayısız boğaz güzelliğin manzarası
cazibelendirir cazibesiz bakışları
işte o an insanlar yaşadıklarını var oldukları anlamlarda buluverir

Çamlıca dan İstanbul’a gezinti yaparsınız en geniş açısıyla
eskiye özleminiz yenilenir yaşadıkça
ne acılar ne yükler taşımış dır kim bilir
ne mutluluklara şahit olmuş dur zirvesi kim bilir .

Boğaz köprüsü derler ince uzunca
sanki inci mercan dizili bir gerdan
ay ışığına beşik kurmuş sallanan
ışıklandırılmış renk cümbüşü gök kuşağı

sanki ressamın tuvalinden çıkmış pano
sanki keman sesinden çıkan bir nağme
sanki bir İstanbul hanımefendisi
sanki su üstünde mavilerin perisi
say ki ruhumu okşayan bir gizem

kulaklarıma kapalı ruhuma açık
gözümden elimden belimden
hesapsız sayısız güzelliğiyle
çam kokulu yokuşuyla
yenisinden güzel yollarından tırmanarak
eskiye olan özlemim yenilemek isterim ...

Seksenli yıllar Çamlıca tepesi
daha sakin daha bir allı ballı mıydı ne !
daha bir iç iç , içre içe, iç içebilir sen gibi biz gibi miydi ne !
bir bakış dan su ile yeşilin buluşması daha bir yakın mıydı ne !

O zamanlar öyle uydu antenleri yoktu
çağın darlığına betona yeşili dikmek çoktu
şimdilerde çamdan çok verici olması dikkat çekti
ulaşım alanında çağın hızına yetişmek gözümü yordu

duy duy İstanbul gerdanı
gezeni aşık edersin göreni maşuk
iki dünya arası yüzen bir cennet sin
iki kıta arsası duran bir naz
beton direkleri aş
su yeşili manzaran ise bir haz
değişme sen öyle kal eskiye özleminde az

İstanbul sarmaşığı
insan bul sarhoşu
insan bol sevgisi
ihsanı çok Çamlıca tepesi


24.11.2013./ 16: 58 / İstanbul Çamlıca .
Gülay GÖKTÜRK