--soğuk kış akşamının buz tutan yanıyla
dökülüyor son satırlar--

Bu yürekden sana
mürekkebimden akan son damla gibisin
beyaz sayfalara dökülen kara bir lekesin
sana dair cümleler titreyip düşerken dilimden
neden bunları yaşadığımı sordum kendime



yokluğunun yükü yüklenmişti üzerime
taşıyamaz hale gelmiştim
yorgun bitkin düştü beden
ardına bakmadan gidişin geldi aklıma



soğuk bir kış günü tren istasyonunda
rayların çığlıkları gitmez hala kulağımda
ve sen gidiyordun gözyaşım sana dökülüyordu
insan bu kadar acırmı kendi haline
düşündükce çıkmazlardaydım




canımı yakan bu gidiş gözlerimden gitmiyor
yüreğimi avucunun içinde bırakmışken
seni seviyorum diyen dil yalanmış
döneceğim bekle beni deyişin
meğer sahteymiş
madem bu gidişin sonumuz olacaktı
içimdeki seni öldür de öyle git



giderken son defa arkana bak zalim
bakıpda öyle git
gözlerin hançer gibi olduğunu
yüzünden ihanet okuduğumu
canım derken bir canı unutuğunu
o cana nasıl kıydığını
görde öyle git zalim



MELTEM KINIC

Şiirime sesiyle hayat veren Ses Sanatcısı Mehmet Çetin’e yürekten teşekkürlerimi sunarım..